Το διαζύγιο που αλλάζει τα πάντα στη σειρά «Να μ’ αγαπάς»
Η Άννα δεν είναι πια το φοβισμένο κορίτσι που ξέραμε. Μετά από τόσα δάκρυα, τόσες προδοσίες και αμέτρητες σιωπές, παίρνει επιτέλους τη ζωή της στα χέρια της. Ο Ορφέας παίρνει εξιτήριο, αλλά αυτό που τον περιμένει έξω από το νοσοκομείο δεν είναι η ανακούφιση. Είναι το τέλος. Η Άννα του ζητά διαζύγιο, όχι με οργή, αλλά με καθαρό βλέμμα. Δεν αντέχει άλλο τις σκιές, ούτε το παρελθόν που την κυνηγά. Εκείνος μένει σιωπηλός, μα πριν φύγει της δίνει το μόνο πράγμα που μπορεί να τη λυτρώσει. Της αποκαλύπτει το όνομα του βιολογικού της πατέρα, το μυστικό που στοίχειωνε τη ζωή της από παιδί στο Να μ’ αγαπάς.
Μια συνάντηση που ανοίγει πληγές
Η αποκάλυψη αυτή δεν είναι απλώς μια λεπτομέρεια του σεναρίου. Είναι ο καταλύτης που αλλάζει τα πάντα. Η Άννα, έτοιμη να αντιμετωπίσει το παρελθόν της, αποφασίζει να βρει τον άνθρωπο που της στέρησαν. Δεν γνωρίζει όμως πως αυτή η συνάντηση θα ξεριζώσει όσα ήξερε μέχρι σήμερα. Γιατί ο πατέρας που ψάχνει δεν είναι απλώς ένα πρόσωπο. Είναι η αρχή μιας αλυσίδας γεγονότων που θα τινάξει στον αέρα κάθε βεβαιότητα. Οι σεναριογράφοι της σειράς παίζουν έξυπνα, ανατρέπουν ισορροπίες και φέρνουν το κοινό αντιμέτωπο με μια Άννα πιο ώριμη, πιο δυνατή, μα και πιο επικίνδυνα αποφασισμένη.
Οπλισμένο χέρι και φωνές πίσω από τα κάγκελα
Την ίδια στιγμή, στο άλλο μέτωπο, ο Λευτέρης ζει την απόλυτη οργή. Η Φωτεινή σαπίζει στη φυλακή, καταδικασμένη άδικα, και εκείνος βράζει. Το όνομα του Ορφέα είναι καρφωμένο στο μυαλό του, και το μόνο που βλέπει μπροστά του είναι εκδίκηση. Παίρνει ένα όπλο, αποφασισμένος να τελειώσει ό,τι άρχισε ο πόνος. Ο Άγγελος φτάνει την τελευταία στιγμή και στέκεται μπροστά του, σώζοντάς τον από μια πράξη που θα τον κατέστρεφε για πάντα. Είναι μια από εκείνες τις στιγμές που το σενάριο παγώνει τον χρόνο, με τη σιωπή να λέει περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσαν οι λέξεις.
Ο Λευτέρης ρίχνει τους τόνους, επισκέπτεται τη Φωτεινή στη φυλακή και εκεί συμβαίνει το πιο σπαρακτικό κομμάτι του επεισοδίου. Εκείνη λυγίζει, του μιλά για τις νύχτες που δεν τελειώνουν, για τη μοναξιά, για το πώς έμαθε να αναπνέει μέσα στην αδικία. Η μητέρα της, η Ζωή, προσπαθεί να φανεί δυνατή, μα η καρδιά της έχει ήδη σπάσει. Κάθε βλέμμα, κάθε λέξη, κάθε ανάσα τους θυμίζει ότι το κακό δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του λέξη.
Η σειρά του Alpha δεν παίζει απλώς με τα συναισθήματα. Τα μετατρέπει σε καθρέφτη. Δείχνει πώς η εκδίκηση και η αλήθεια μπορούν να συνυπάρχουν την ίδια στιγμή, πώς ένας άνθρωπος μπορεί να χαθεί και να βρει ξανά τον εαυτό του μέσα στον πόνο των άλλων. Ό,τι κι αν φέρουν τα επόμενα επεισόδια, ένα είναι σίγουρο. Από εδώ και πέρα, τίποτα δεν θα είναι ίδιο.
