Η τοποθέτηση του Πέτρου Κωστόπουλου για την υπόθεση Μαζωνάκη δεν ήταν απλώς ένα τηλεοπτικό σχόλιο. Ήταν μια αντανάκλαση της αλλαγής που έχει συντελεστεί στη δημόσια συνείδηση τα τελευταία χρόνια. Ο παρουσιαστής μίλησε με τον γνώριμο ωμό του τρόπο, παρατηρώντας πως «πριν από τέσσερα χρόνια θα ήταν στην πυρά». Μια φράση που δεν περιγράφει απλώς τη διαφορά εποχών, αλλά την εξάντληση μιας κοινωνίας που πέρασε από το άκρο της οργής στο άκρο της καχυποψίας.
Τότε, στην κορύφωση του #MeToo, η κοινωνία είχε ανάγκη να ακούσει, να πιστέψει, να εκτονωθεί. Κάθε καταγγελία γινόταν πρωτοσέλιδο, κάθε δημόσιο πρόσωπο έμπαινε στο μικροσκόπιο. Σήμερα, όπως παρατήρησε ο Κωστόπουλος, υπάρχει μια νέα στάση, πιο συγκρατημένη, ίσως πιο κυνική, αλλά σίγουρα πιο προσεκτική. Οι άνθρωποι δεν σπεύδουν να κάψουν, περιμένουν να δουν.
Η στάση της τηλεόρασης και το “μάθημα” της ψυχραιμίας
Η Αφροδίτη Γραμμέλη, στην ίδια συζήτηση, πρόσθεσε κάτι ουσιαστικότερο από μια απλή γνώμη. Αναγνώρισε ότι αυτή τη φορά, το τηλεοπτικό σύστημα –και συγκεκριμένα ο ΣΚΑΪ– δεν έσπευσε να κόψει τον καλλιτέχνη από το The Voice. Ένα στοιχείο που λίγα χρόνια πριν θα θεωρούνταν αδιανόητο. Η ίδια χαρακτήρισε σωστή την απόφαση και επαίνεσε τη σιωπή του Μαζωνάκη, βλέποντας σε αυτήν όχι αδυναμία, αλλά στρατηγική.
Η εικόνα ενός καλλιτέχνη που επιλέγει να μη μιλήσει, σε μια εποχή που όλοι απαντούν σε όλα, μοιάζει πράξη αυτοσυγκράτησης. Και ίσως αυτό να είναι το μήνυμα που βγήκε μέσα από μια τηλεοπτική κουβέντα που, αλλιώς, θα περνούσε στα ψιλά.
Από την κοινωνική οργή στη θεσμική αναμονή
Ο Κωστόπουλος επανήλθε λέγοντας πως «καταστρέφεται ένας άνθρωπος χωρίς λόγο», δείχνοντας ότι το κοινό σήμερα μοιάζει κουρασμένο από τη δίκη της κοινής γνώμης. Η αναφορά του στις “500 ψευδείς καταγγελίες στην Ευελπίδων” ήταν προκλητική, αλλά και ενδεικτική ενός ευρύτερου κλίματος δυσπιστίας.
Αυτή η δυσπιστία όμως δεν είναι απαραίτητα πισωγύρισμα. Ίσως είναι ένδειξη ωρίμανσης. Η κοινωνία που κάποτε καίει χωρίς να ακούσει, αρχίζει σιγά σιγά να περιμένει την απόφαση πριν αποφασίσει την καταδίκη. Και το γεγονός ότι αυτή η συζήτηση γίνεται πια πρωινό Σαββατοκύριακο, χωρίς κραυγές και εντάσεις, δείχνει πως κάτι έχει όντως αλλάξει.
