Ο Στελάρας βρίσκεται αντιμέτωπος με τη στιγμή που μπορεί να του κοστίσει τη ζωή, καθώς μια σφαίρα από τους ανθρώπους του Ρόζου τον βρίσκει στον ώμο. Μαζί του, η Αλεξάνδρα παλεύει να κρατήσει την ψυχραιμία της, εγκλωβισμένη σε μια εγκαταλειμμένη αποθήκη όπου ο φόβος και η απελπισία πλέκουν έναν ασφυκτικό κύκλο γύρω τους. Η εικόνα της, γονατισμένη στο πάτωμα, να προσπαθεί να σταματήσει το αίμα και να του ψιθυρίζει «κράτα λίγο ακόμα», αποτυπώνει το πιο δραματικό και ανθρώπινο πρόσωπο του Porto Leone.
Η στάση της Αλεξάνδρας δείχνει δύναμη και αφοσίωση. Δεν φεύγει λεπτό από δίπλα του, ούτε όταν οι απαγωγείς απαιτούν να απομακρυνθεί. Με μάτια που προδίδουν φόβο αλλά και αποφασιστικότητα, στέκεται μπροστά τους, υπερασπίζεται τον Στελάρα και επιλέγει να ρισκάρει τη ζωή της για εκείνον. Από εκείνη τη στιγμή, η σχέση τους αλλάζει ριζικά — δεν είναι πια απλώς συνεργάτες, αλλά δύο άνθρωποι δεμένοι από μια εμπειρία που θα τους σημαδέψει για πάντα.
Η ένταση ξεκινά λίγες ώρες πριν, στο γήπεδο του Ολυμπιακού. Ο Στελάρας συνοδεύει την Αλεξάνδρα, που έχει πάει να δει τον Ανδρέα στον αγώνα. Εκεί, μέσα στο πλήθος, συζητούν σιωπηλά το επόμενο βήμα του σχεδίου τους — χωρίς να φαντάζονται πως κάποιος τους παρακολουθεί. Όταν αποχωρούν, η ομάδα του Ρόζου τους μπλοκάρει ξανά. Οι απειλές ξεκινούν, οι λέξεις κόβονται στα δύο και το βλέμμα του Ρόζου γεμίζει μίσος.
Η φράση που αλλάζει τα πάντα έρχεται από έναν από τους άνδρες του:
«Πριν πούμε οτιδήποτε, καλό θα ήταν η κυρία Καπετανάκου να απομακρυνθεί».
Η απάντηση της Αλεξάνδρας, όμως, παγώνει τους πάντες:
«Ό,τι έχετε να πείτε, πείτε το μπροστά μου».
Η επιμονή της πυροδοτεί τη σύγκρουση. Οι άνδρες τους αναγκάζουν να μπουν στο αυτοκίνητο, τους μεταφέρουν στην αποθήκη και ο εφιάλτης ξεκινά. Ο Στελάρας παλεύει να κρατηθεί όρθιος, ενώ εκείνη προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή την ελπίδα. Όταν η σφαίρα τον βρίσκει, η Αλεξάνδρα δεν προλαβαίνει να σκεφτεί — σκύβει πάνω του, πιέζει την πληγή, προσεύχεται σιωπηλά.
Η στιγμή της λύτρωσης
Η ευκαιρία να σωθούν έρχεται ξαφνικά. Οι άνδρες του Ρόζου αφήνουν για λίγο τον χώρο αφύλακτο. Η Αλεξάνδρα, με το βλέμμα της στραμμένο στην πόρτα, ψιθυρίζει ένα «τώρα». Σηκώνει τον Στελάρα και μαζί τρέχουν προς την ελευθερία, κυνηγημένοι από τη σιωπή της νύχτας.
Η απόδραση τους σώζει, αλλά δεν τους απελευθερώνει. Το σοκ, ο πόνος και η συνειδητοποίηση ότι γλίτωσαν από θαύμα, τους φέρνουν αντιμέτωπους με μια νέα πραγματικότητα: κανείς δεν είναι ασφαλής.
Το Porto Leone ετοιμάζεται για το πιο ανατρεπτικό του επεισόδιο, εκεί όπου η αγάπη και η εκδίκηση μπλέκονται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι χωρίς κανόνες.
Περιμένουμε τα σχόλιά σας 👇
