Ο Σέρτζιο Φράου, ο Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας που εδώ και χρόνια αναζητά τα ίχνη της χαμένης Ατλαντίδας, βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο, καθώς επαναφέρει μια θεωρία που προκαλεί έντονο ενδιαφέρον και συζητήσεις. Υποστηρίζει ότι ο μυθικός πολιτισμός του Πλάτωνα δεν βρισκόταν κάπου στον ωκεανό, αλλά στο νοτιότερο άκρο της Σαρδηνίας, σε μια αποκάλυψη που θα μπορούσε να ανατρέψει όσα πιστεύαμε μέχρι σήμερα για τον πιο διάσημο χαμένο κόσμο της ιστορίας.
Η επιμονή του Φράου δεν είναι τυχαία. Μελετά επί δεκαετίες τα αρχαία κείμενα, ψάχνοντας να ενώσει τις γραμμές ανάμεσα στον μύθο και την επιστήμη. Όπως επισημαίνει, η περιγραφή του Πλάτωνα για μια κοινωνία που καταστράφηκε «μέσα σε μια μόνο νύχτα» δεν είναι αλληγορία, αλλά καταγραφή μιας πραγματικής φυσικής καταστροφής.
Η θεωρία του φέρνει στο φως μια δραματική εικόνα: ένα γιγάντιο τσουνάμι, ίσως αποτέλεσμα της πτώσης ενός κομήτη στη Μεσόγειο, που βύθισε μια ολόκληρη ήπειρο. Μια καταστροφή που, αν συνέβη πράγματι, άλλαξε για πάντα τον ρου του πολιτισμού.
Η πρόταση του Ιταλού ερευνητή δεν είναι η μοναδική. Εδώ και αιώνες, εκατοντάδες επιστήμονες και ιστορικοί προσπαθούν να εντοπίσουν τη θέση της Ατλαντίδας, μετατρέποντάς την σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ανθρωπότητας. Κάθε νέα θεωρία ανάβει τη φλόγα του ενδιαφέροντος και φέρνει μαζί της την ελπίδα πως, ίσως αυτή τη φορά, πλησιάζουμε στην αλήθεια.
Η Σαρδηνία και ο χαμένος πολιτισμός
Η εκδοχή του Φράου συνδέει τη Σαρδηνία με τον κόσμο που περιέγραψε ο Πλάτωνας στους διαλόγους «Τίμαιος» και «Κριτίας». Αν ισχύει, τότε η Ατλαντίδα δεν ήταν μια φανταστική χώρα πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, αλλά ένα πραγματικό νησί της Μεσογείου, που χάθηκε κάτω από τα νερά. Η ιδέα ότι μια τέτοια καταστροφή θα μπορούσε να εξαφανίσει πολιτισμό υψηλής τεχνολογίας, όπως τον περιγράφει ο φιλόσοφος, γεννά δέος αλλά και περιέργεια.
Κι όμως, η Σαρδηνία δεν είναι η μόνη «ύποπτη». Από τη Σαντορίνη μέχρι την Ανδαλουσία και από την Κύπρο έως τη Σαχάρα, δεκάδες περιοχές έχουν διεκδικήσει τον τίτλο της αυθεντικής Ατλαντίδας. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει όχι μόνο τη δύναμη του μύθου, αλλά και τη γοητεία της αναζήτησης ενός κόσμου που χάθηκε χωρίς ίχνη.
Η θεωρία του Ρίτσαρντ Φρόιντ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Χάρτφορντ, υποστήριζε ότι η χαμένη ήπειρος βρισκόταν νότια της Κάντιθ, στην Ανδαλουσία. Εκεί, όπως είπε, ένα τρομερό τσουνάμι σκέπασε τον πολιτισμό κάτω από λάσπη. Παράλληλα, ο Ρόμπερτ Σάρμαστ πίστεψε πως εντόπισε την Ατλαντίδα μεταξύ Κύπρου και Συρίας, με βυθομετρικές ενδείξεις που ταίριαζαν εντυπωσιακά με τις περιγραφές του Πλάτωνα.
Από τη μυθολογία στην επιστήμη
Η επιμονή των ερευνητών να βρουν την Ατλαντίδα δεν είναι απλώς ρομαντική. Αγγίζει ένα βαθύτερο ανθρώπινο ένστικτο: την ανάγκη να επανασυνδεθούμε με την αρχή της ιστορίας μας. Μήπως η Ατλαντίδα δεν είναι ένα χαμένο νησί, αλλά το σύμβολο ενός κόσμου που καταστράφηκε από την ίδια του την αλαζονεία;
Πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι ο Πλάτωνας ίσως χρησιμοποίησε τον μύθο για να δώσει ένα ηθικό δίδαγμα: πώς η υπερβολική δύναμη και τεχνολογία μπορούν να οδηγήσουν στην καταστροφή. Κι όμως, η εμμονή του κόσμου να ανακαλύψει την «πραγματική» τοποθεσία δείχνει πως βαθιά μέσα μας ελπίζουμε ότι αυτός ο πολιτισμός υπήρξε πραγματικά.
Καθώς νέες θεωρίες εμφανίζονται κάθε λίγα χρόνια, η αναζήτηση της Ατλαντίδας μοιάζει περισσότερο με καθρέφτη της ίδιας της ανθρωπότητας. Δεν ψάχνουμε μόνο ένα νησί. Ψάχνουμε τα χαμένα κομμάτια του εαυτού μας – της περιέργειας, της δημιουργίας, της καταστροφής.
Και όσο η θάλασσα κρατά τα μυστικά της, η Ατλαντίδα θα συνεχίζει να μας στοιχειώνει, σαν ένας ψίθυρος από έναν κόσμο που ίσως δεν χάθηκε ποτέ πραγματικά.
Καθώς όλα δείχνουν να οδηγούν σε μια ανατρεπτική συνέχεια, οι επιστήμονες υπόσχονται νέα ευρήματα που μπορεί να αλλάξουν όσα ξέραμε. Η Ατλαντίδα, είτε υπήρξε είτε όχι, παραμένει το πιο συναρπαστικό μυστήριο του ανθρώπινου νου — κι αυτό από μόνο του αρκεί για να τη διατηρήσει ζωντανή.
Περιμένουμε τα σχόλιά σας 👇
