Ολυμπιακός Μπάσκετ – μια ομάδα που χτίστηκε με αρχές, πειθαρχία και σύστημα, αλλά φέτος μοιάζει να παλεύει με την ίδια της τη φιλοσοφία. Η υπόθεση Τζάρεντ Μπάτλερ έφερε στην επιφάνεια κάτι βαθύτερο από μια απλή μεταγραφική αποτυχία, ένα ρήγμα ανάμεσα σε αυτό που η ομάδα θέλει να είναι και σε αυτό που οι μεγάλοι παίκτες θέλουν να ζήσουν.
Ο Μπάτλερ, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα καταλήξει στον Ερυθρό Αστέρα. Και ο λόγος είναι πιο πολύ ψυχολογικός παρά οικονομικός. Δεν ήθελε να είναι ένα ακόμα γρανάζι. Ήθελε να είναι ο ηγέτης, ο παίκτης που θα κρατάει την μπάλα στα κρίσιμα, που θα μετράει νούμερα, που θα ξαναμπεί στο ΝΒΑ με σφραγίδα. Όμως ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα για “alpha males”· είναι ομάδα για “μηχανικούς” που σέβονται το σχέδιο.
Το δίλημμα: σύστημα ή ηγέτης;
Και εδώ βρίσκεται η μεγάλη αντίφαση. Ο Ολυμπιακός έχει φτάσει δύο σερί φορές σε Final Four με αυτό το στυλ μπάσκετ. Η έννοια του «συστήματος» δούλεψε, έφερε αποτελέσματα, και απέδειξε ότι μια ομάδα χωρίς superstars μπορεί να χτυπά τίτλους. Όμως τα δεδομένα άλλαξαν. Χωρίς τον Γκος, χωρίς έναν καθαρό εκτελεστή-δημιουργό, το σύστημα δείχνει κουρασμένο. Ο Γουόκαπ οργανώνει, αλλά δεν σκοτώνει. Ο Έβανς αγνοείται και έτσι μένει ένα κενό που κανείς δεν γεμίζει.
Ο Μπάτλερ, αν ερχόταν, θα μπορούσε να το καλύψει. Θα μπορούσε να γίνει εκείνος που θα άλλαζε το ρυθμό, που θα έβαζε φωτιά όταν όλα κολλούν. Όμως, όταν ρώτησε τι ρόλο θα έχει και έμαθε ότι θα μοιράζεται δεκάλεπτα πίσω από τον Γουόκαπ, απλώς… έφυγε. Πήγε εκεί που θα είναι ο “άντρας της παρέας”. Και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει.
Ο Ολυμπιακός σε κρίσιμο σταυροδρόμι
Ο Ολυμπιακός καλείται να αποφασίσει. Θα παραμείνει πιστός στο «σύστημα» που τον ανέδειξε ή θα κάνει το βήμα να πάρει έναν ηγέτη και να πληρώσει την υπεραξία του; Γιατί στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ, χωρίς έναν παίκτη που να μπορεί να πάρει φωτιά, να “πατήσει την μπάλα” και να τραβήξει την ομάδα, δεν πας μακριά. Οι Ερυθροί και οι Παρτιζάν το έχουν καταλάβει. Ο Ολυμπιακός πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να μείνει πιστός στις αρχές του ή να κερδίσει ξανά την κούπα.
Η απάντηση, όπως πάντα, δεν θα δοθεί στα λόγια, αλλά στο παρκέ. Εκεί όπου η θεωρία συναντά τη φωτιά της πραγματικότητας.