Η Ελένη και ο Σταύρος φτάνουν στο σημείο που κάθε έρωτας δοκιμάζεται. Εκεί όπου το συναίσθημα γίνεται τόσο δυνατό, που αρχίζει να φοβίζει. Στα επόμενα επεισόδια του Μια Νύχτα Μόνο, η σχέση τους ξεφεύγει από την οικεία τρυφερότητα και περνά σε μια επικίνδυνη σφαίρα εξάρτησης. Όσο περισσότερο πλησιάζουν, τόσο πιο εύθραυστοι γίνονται.
Η καθημερινότητά τους μοιάζει με μια αργή αντίστροφη μέτρηση. Ο Σταύρος παρασύρεται από τις απαιτήσεις της δουλειάς και την παρουσία μιας γυναίκας που δείχνει να τον περιεργάζεται περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Εκείνη, η Ελένη, βλέπει σκιές εκεί που κάποτε υπήρχε μόνο φως. Η αβεβαιότητα σιγοτρώει μέσα της την εμπιστοσύνη, ώσπου ένα απλό τηλεφώνημα γίνεται το σημείο χωρίς επιστροφή.
Το τηλεφώνημα που αλλάζει τη ροή
Όταν η φωνή μιας άγνωστης γυναίκας της λέει πως ο Σταύρος «είναι στο μπάνιο», η Ελένη καταρρέει. Δεν χρειάζεται εξηγήσεις, η φράση αρκεί. Από εκείνη τη στιγμή, το μυαλό της γεμίζει με ερωτήματα που δεν θα απαντηθούν ποτέ, και η ίδια χάνεται μέσα σε ένα θολό τοπίο σιωπής και ενοχής.
Η απομόνωση γίνεται καταφύγιο, αλλά και παγίδα. Οι μέρες περνούν σαν σκιές, τα ποτήρια γεμίζουν ξανά και ξανά, και η Ελένη βυθίζεται. Όταν ο Σταύρος συνειδητοποιεί πως κάτι δεν πάει καλά, είναι ήδη αργά. Οι κλήσεις του μένουν αναπάντητες και η ανησυχία του μετατρέπεται σε τρόμο.
Η στιγμή που το δράμα παγώνει τον χρόνο
Η σκηνή της διάσωσης της Ελένης είναι από τις πιο φορτισμένες στιγμές της σειράς. Ο Σταύρος, απελπισμένος, τη βρίσκει σε άθλια κατάσταση και τη μεταφέρει στο νοσοκομείο. Εκεί, το βλέμμα του δεν μπορεί να κρύψει το σοκ και το βάρος της ενοχής. Για πρώτη φορά, αντιλαμβάνεται πως η σιωπή έχει τη δική της βία.
Οι γιατροί τη σώζουν, αλλά τίποτα δεν μοιάζει όπως πριν. Η Ελένη μεταφέρεται στο σπίτι της Αρετής, αποκομμένη από τα πάντα, κοιτάζοντας το κενό. Ο Σταύρος στέκεται δίπλα της χωρίς να μπορεί να βρει τις λέξεις. Η επόμενη μέρα δεν φέρνει λύτρωση, μόνο τη δύσκολη συνειδητοποίηση ότι κάποια τραύματα δεν κλείνουν εύκολα.
