Το Σούπερ μάρκετ έχει γίνει το νέο… λούνα παρκ της ελληνικής καθημερινότητας. Μπαίνεις μέσα με ένα δελτίο αποστολής και βγαίνεις με υπαρξιακή κρίση. Το περιβόητο «καλάθι του νοικοκυριού» αποσύρεται σιωπηλά, σαν προϊόν σε προσφορά που δεν πούλησε. Και τώρα, για να μη βαριόμαστε, έρχονται οι διπλές τιμές – μία για όσους έχουν αντοχή και μία για όσους έχουν χιούμορ.
Τα ράφια γεμάτα, τα πορτοφόλια άδεια, κι η κυβέρνηση υπόσχεται «διαφάνεια», την ώρα που η απόδειξη στο ταμείο μοιάζει με ραβασάκι από την εφορία. Γιατί να έχεις μία τιμή στο ρύζι, όταν μπορείς να έχεις δύο και να διαλέγεις ποια σε πονάει λιγότερο;
Το αφήγημα της προστασίας του καταναλωτή έχει πια τόση φαντασία, που θα μπορούσε να γίνει τηλεοπτική σειρά. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο μέσος Έλληνας καταναλωτής έχει γίνει πρωταγωνιστής σε μια οικονομική κωμωδία χωρίς τέλος, όπου κάθε επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ θυμίζει επεισόδιο επιβίωσης.
Αν συνεχίσουμε έτσι, σύντομα τα ψώνια της εβδομάδας θα χρειάζονται όχι καρότσι, αλλά δάνειο – με κυμαινόμενο επιτόκιο ανάλογα με το πόσο συχνά γελάς με τις τιμές.
