Σύννεφα ανησυχίας πλανώνται πάνω από την κοσμοπολίτικη Μύκονο, καθώς το φράγμα στον Φωκό, που υδροδοτεί σημαντικό τμήμα του νησιού, έχει στερέψει. Η εξέλιξη αυτή εγείρει φόβους για λειψυδρία, ιδιαίτερα ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου, όπου η τουριστική κίνηση αγγίζει τα ύψη.
Το φράγμα Φωκού αποτελεί ζωτικής σημασίας πηγή υδροδότησης για αρκετές περιοχές της Μυκόνου, καλύπτοντας περίπου το 40% των αναγκών σε νερό. Το πρόβλημα με το φράγμα, έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες δυσκολίες υδροδότησης που αντιμετωπίζει το νησί, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η Μύκονος αντιμέτωπη με λειψυδρία
Η ανησυχία των κατοίκων και των τοπικών φορέων εντείνεται, καθώς η έλλειψη νερού μπορεί να έχει δραματικές συνέπειες τόσο για την καθημερινή ζωή όσο και για την τουριστική βιομηχανία. Η Μύκονος, ως ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ομαλή λειτουργία των υποδομών της, συμπεριλαμβανομένης και της υδροδότησης.
Σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης, οι αρμόδιες υπηρεσίες λαμβάνουν έκτακτα μέτρα, όπως η αυστηρή τήρηση των ωραρίων άρδευσης και η ενίσχυση της ενημέρωσης των πολιτών για την εξοικονόμηση νερού. Παράλληλα, γίνονται προσπάθειες για την εξεύρεση εναλλακτικών πηγών υδροδότησης, όπως η αφαλάτωση θαλασσινού νερού.
Το θέμα του φράγματος Φωκού αποτελεί ένα καμπανάκι για την ανάγκη υιοθέτησης βιώσιμων πρακτικών διαχείρισης του υδάτινου πόρου. Η κλιματική αλλαγή και η αυξημένη τουριστική δραστηριότητα ασκούν πίεση στα υδάτινα αποθέματα, καθιστώντας απαραίτητη την υιοθέτηση στρατηγικών εξοικονόμησης και αειφορίας.
Η υιοθέτηση βιώσιμων πρακτικών και η υπεύθυνη διαχείριση του υδάτινου πόρου αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και την εξασφάλιση της ευημερίας των κατοίκων και των επισκεπτών της Μυκόνου.
Η κρίση λειψυδρίας στο νησί οφείλει να λειτουργήσει ως αφορμή για ουσιαστικό διάλογο και δράση προς την κατεύθυνση της υιοθέτησης ενός βιώσιμου μοντέλου υδροδότησης. Η Μύκονος, όντας ένα διεθνώς αναγνωρισμένο τουριστικό θέρετρο, έχει την ευθύνη να ηγηθεί με το παράδειγμά της και να υιοθετήσει πρακτικές που θα διασφαλίσουν την αειφορική διαχείριση του υδάτινου πόρου.
