Αληθινή εξομολόγηση 47χρονης χωρισμένης μητέρας που βγαίνει με τεκνό 15 χρόνια μικρότερο της

Η Ματίνα βρήκε τον έρωτα της ζωής της… και είναι 15 χρόνια μικρότερός της! Απαγορευμένη αγάπη ή μια μητέρα διεκδικεί το δικαίωμα στην ευτυχία;

«Ματίνα, δεν είσαι σωστή», μου είπε η μητέρα μου, κουνώντας το κεφάλι της με απογοήτευση. «Είναι 15 χρόνια μικρότερος σου! Τι σκέφτεσαι;»

«Μαμά, τον αγαπώ”, απάντησα, νιώθοντας τα μάτια μου να υγραίνονται. Με κάνει ευτυχισμένη.

«Η ευτυχία δεν κρατάει για πάντα”, απάντησε κοφτά. “Και μετά τι θα κάνεις; Όταν θα είναι 50 εσύ θα είσαι 65. Θα θέλει διαφορετικά πράγματα από σένα. Τα παιδιά σου δεν τα σκέφτεσαι; Ήδη γκρινιάζουν που φεύγεις και τα αφήνεις εδώ για να βγαίνεις μαζί του»

«Στεναχωρήθηκα. Η μητέρα μου είχε δίκιο. Η διαφορά ηλικίας ήταν όντως μεγάλη. Ο Νικόλας ήταν 32, γεμάτος ενέργεια και όνειρα για το μέλλον. Εγώ, στα 47 μου, ένιωθα ήδη το βάρος των χρόνων μου. Ο γάμος μου μπορεί στην αρχή να ήταν ευτυχισμένος, στην πορεία όμως έχασα την ζωή μου. Ο άντρας μου με μείωνε, με απατούσε και στο τέλος με πέταξε σαν στημένη λεμονόκουπα για μια πιτσιρίκα! Αυτός γιατί μπορεί και εγώ όχι;

Και όμως, όταν ήμουν μαζί του, όλα αυτά έσβηναν. Ξεχνούσα την ηλικία μου, ξεχνούσα τις ευθύνες μου, ξεχνούσα τα πάντα. Ήμουν απλά η Ματίνα, μια γυναίκα που ερωτεύτηκε ξανά. Ο Νικόλας ήταν ο άντρας που μου έφερε χαρά στη ζωή μετά από τόσα χρόνια. Με έκανε να νιώθω όμορφη, επιθυμητή, ζωντανή. Με έκανε να γελάω, να ονειρεύομαι, να ελπίζω. Ξέρω ότι η σχέση μας ίσως να μην έχει μέλλον. Ξέρω ότι ίσως να έρθει η στιγμή που θα μετανιώσω για την επιλογή μου.

Αλλά αυτή τη στιγμή, δεν με νοιάζει. Το μόνο που με νοιάζει είναι να νιώθω ευτυχισμένη. Και με τον Νικόλα, νιώθω ευτυχισμένη. Οι φίλες μου με κατηγορούν ότι κυκλοφορώ με ένα τεκνό. Νομίζω όμως ότι ζηλεύουν, αφού τις έχω δει να τον κοιτάνε σαν ξερολούκουμο! Άλλωστε το γυμνασμένο σώμα του και τα γαλανά του μάτια είναι καθηλωτικά.»

Η ιστορία της Ματίνας και του Νικόλα είναι μια ιστορία αγάπης και θάρρους.

Είναι μια ιστορία για μια γυναίκα που τόλμησε να ακολουθήσει την καρδιά της, παρά τις αντιξοότητες.

Είναι μια ιστορία που μας υπενθυμίζει ότι η αγάπη δεν έχει ηλικία.

Τι θα φέρει το μέλλον για τη Ματίνα και τον Νικόλα;

Μόνο ο χρόνος θα δείξει.

Μέχρι τότε, ας τους ευχηθούμε να ζήσουν τον έρωτά τους με πάθος και αφοσίωση.